-
1 Σκῦρος
AΣ. αἰπεῖα Il.9.668
:—Adj. [full] Σκύριος, α, ον, of or from Scyros, Pi.Fr. 106; ἀρχὴ Σ., prov. of a useless acquisition, Lib.Ep. 1200, Eust.782.52: [full] Σκύριος, ὁ, a Scyrian, Hdt. 7.183, etc.; Σκυρία δίκη, a lawsuit in which the defendant pleaded absence in Scyros, Com.Adesp.902: [full] Σκῡρόθεν, Adv. from Scyros, Il.19.332.
См. также в других словарях:
σκύριος — ια, ιο / σκύριος, ία, ιον, ΝΜΑ [Σκύρος] νεοελλ. σκυριανός μσν. αρχ. φρ. α) «Σκυρία ἀρχή» ανώφελο, μάταιο απόκτημα β) «Σκυρία δίκη» αυστηρή τιμωρία, όπως ήταν η εξορία στη Σκύρο … Dictionary of Greek
